Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Σπάσε τα δεσμά σου!

Ἄν σ ἀρέσει αὐτό που βιώνεις κάτσε στ' ἀυγά σου … Ἄν σ ἀρέσει νά πληρώνεις νταβατζῆδες κάτσε στ' ἀυγά σου … Ἄν σ ἀρέσει ...

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

Πού θά κάτσει;

     Πρώτη μέρα της Άνοιξης σήμερα καί εἶπα νά γράψω κάτι  ἀφοῦ ἡ Πολιτική, καί ὄχι μόνο, βαρυχειμωνιά εἶχε παγώσει την διάθεσή μου τον τελευταῖο καιρό.Γιά πολλούς ἡ ὡραιότερη ἐποχή του Χρόνου. Μιά ἐποχή γεμάτη χρώματα, μυρωδιές ἀλλά καί ἀνατροπέςΜιά ἐποχή πού προσπαθεῖ νά ἰσορροπήσει μεταξύ των ἀντιθέτων καί  νά μεταβεῖ  σέ κάτι  ἄλλο .
   
         
                        Ὅσον ἀφορᾶ στίς πολιτικές ἰσορροπίες ἡ Ἑλληνική κατρακύλα δέν ἔχει σταματημό  ἀφοῦ οἱ ἐντεταλμένες μαριονέτες  που παριστάνουν τους πολιτικούς, προώθουν τα ἀνθελληνικά κοινωνιοκτόνα τους!  Το κακό εἶναι ὅτι οἱ κοινωνικοί αὐτοματισμοί ἀντίδρασης  ἔχουν βουλιάξει στά λασπόνερα της Ειδομένης καί στά hot spots . Πεδίον δόξης λαμπρόν ἑπομένως γιά κάθε τυχοδιώκτη νά  ρίχνει  την μπίλια πάνω μας.    Φτάσαμε σέ σημεῖο νά μετατρέπουν  τίς Ἑλληνικές Ἔνοπλες Δυνάμεις  σέ σερβιτόρους των λαθρομεταναστῶν.
                  Κατά τα ἀλλα, πολλοί εἶναι αὐτοί που περιμένουν νά σωθοῦν ἀπ' το ξανθό γένος,   τίς προφητειες του Πα’ί’σιου  παραβλέποντας  ἔτσι το μαῦρο τους το χάλι

           Εἶναι Ἀνοίξη ὅμως καί  ἐκτός ἀπ' τα πουλάκια πού κελαηδούν ὑπάρχει καί ἡ χωροχρονική ἐντροπία. Αὐτό σημαίνει  ὅπως εἶπα καί στήν ἀρχή ὅτι τα πάντα  μπορεῖ νά ἀλλάξουν. Ἡ ἀλλαγή κρίνεται ἐκ του ἀποτελέσματος  Ὅταν κάτι  σέ τρώει το ἀλλάζεις  ἀλλιῶς θά σέ καταπιεῖ  χωρίς νά το καταλάβεις

1 σχόλιο:

  1. Άνοιξη - Κώστας Καρυωτάκης
    Έφτασ’ η ώρια Άνοιξη -το λεν τα χελιδόνια- κι ο σκυθρωπός Χειμώνας εκίνησε να φύγει· του στέλνει κείνη λούλουδα, αυτός της ρίχνει χιόνια, και με τ’ αθώο γέλιο της τα δάκρυά του σμίγει. Στο γαλανό παλάτι του ο Φοίβος τριγυρίζει και, χύνοντας, αφόβιστα ολόχρυσες αχτίδες, σ’ ό,τι στο δρόμο του βρεθεί το χρώμα του χαρίζει κι αφήνει πίσω του χαρά και άσβεστες ελπίδες. Τα δέντρα πρασινίσανε και γιόμισαν λουλούδια· του πιστικού ακούγεται η γέρικη φλογέρα να σιγολέει άφταστα κάθε πρωί τραγούδια, και τα πουλιά να κελαηδούν τον ύμνο τους στη μέρα. Παντού ξεχύνετ’ η χαρά. Μόνον εσύ, μικρή μου, βλέπεις τις τόσες ομορφιές με μάτια δακρυσμένα. Έλα να βρεις παρηγοριά στ’ ολόθερμο φιλί μου! Επρόβαλε η Άνοιξη! Ξέχνα τα περασμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή